7 19 april 2024 ER OP UIT Door Renate Matthijssen HAPERT-HetfietsseizoenvanSamenFietsen Hapert staat op het punt van beginnen. De deelnemers staan – bij wijze van spreken - met de jas aan klaar te wachten op de stoep voor hun huis, zo blijkt tijdens het interview. Ook de vrijwilligers kunnen niet wachten om weer op te stappen. PC55 sprak met een aantal gasten en vrijwilligers. Extra duofiets erbij Het goede nieuws is dat er dit jaar nóg meer mensen mee kunnen voor een ritje op de duofiets. Voorzitter Henk van de Ven: “We hebben een extra fiets aan kunnen schaffen en daar zijn we heel blij mee. We hadden drie duofietsen en een rolstoelfiets en daar is een duofiets bij gekomen. We zijn vorig jaar april gestart en na een voorzichtige kennismaking door een aantal deelnemers, was het daarna een doorslaand succes. Het praatte zich snel rond in Hapert dat het zo fijn was om weer onder de mensen te komen, te bewegen in de buitenlucht en nieuwe mensen te leren kennen. We hebben een lijst met deelnemers, maar er is altijd plaats voor nieuwe belangstellenden. Voor vrijwilligers trouwens ook.” Naar de Afsluitdijk To is afgelopen jaar regelmatig mee geweest en ze is enthousiast. “We buurten veel onderweg en we leggen een paar keer aan. Eén keer in een café en dan drinken we met z’n allen een ‘kumke’ koffie. Elke keer rijden we een andere route maar ik kom niet op veel plekken waar ik van m’n leven nog niet ben geweest.” Vrijwilliger Peer grapt: “Dan zullen we de volgende keer eens naar de Afsluitdijk rijden!” Alle gasten en vrijwilligers zijn het erover eens dat de afstand die gefietst wordt er niet toe doet. Het gaat om de gezelligheid en het samen bezig zijn. Luisterend oor Vrijwilligster Petra geniet vooral van de verhalen. “Ik krijg elke keer dat ik meega geschiedenisles over de Kempen en ik vind dat geweldig. De mensen zitten vol verhalen en die vertellen ze graag. Soms merk je goed dat iemand echt om een praatje verlegen zit. Natuurlijk hoor je ook ooit heel persoonlijke dingen maar dat blijft natuurlijk bij mij. Het is fijn dat je een luisterend oor kunt bieden en echt iets kunt betekenen. Dat ik er zelf ook veel plezier aan beleef en aan mijn beweging toe kom, is een mooi extraatje.” Het is altijd gezellig De gasten worden thuis opgehaald en de meeste staan al klaar. Peer: “We hoeven nooit te wachten en na afloop krijg je sommige maar met moeite weer van de fiets.” Riek herkent het, al overdrijft Peer ietsjes: “Het is zó fijn om mee te gaan. De organisatie plant het zo dat je meestal een andere vrijwilliger hebt, dan heb je weer een keer andere buurt. Het maakt niks uit wie er fietst, het is altijd gezellig.” Er wordt heel veel gelachen onderweg. Annie: “Zeker de eerste keer toen we gingen. Petra was mijn vrijwilliger en die snapte er niks van dat die duofiets zo zwaar trapte. Dat had ze heel anders verwacht. Gelukkig kwam ze er al snel achter dat ze de fiets niet aangezet had. Ja, dat moet bij een elektrische fiets hè.” Hulp en traktaties De vrijwilligers doen méér dan meefietsen. Noud: “We hebben een appgroep van de vrijwilligers en als ik daarin vraag om hulp om de fietsen te poetsen of voor periodiek onderhoud, dan heb ik zo acht man bij elkaar. En als er ooit geruild moet worden omdat iemand toch niet kan, is dat nooit een probleem. Het is gewoon een fijn clubke.” Een clubke dat altijd kan rekenen op onverwachte traktaties. Jan: “We fietsten een keer in Hulsel en waren nét voorbij de Boerenbond toen er een hoosbui uitbrak. We zijn snel teruggefietst en hebben gevraagd of we even in de winkel mochten schuilen. Dat bleek geen probleem en we kregen nog koffie ook. En bij D’n Bol in Bergeijk kregen we spontaan een schaal bitterballen toen we daar even zaten.” Jozef vult aan: “En toen de moeder van de eigenaresse van een bloemenzaak meefietste en aangaf dat haar dochter die dag jarig was, gingen we even langs om ‘Lang zal ze leven’ te zingen. Die spontane dingen zijn zo leuk. We hoeven ons niet aan de route te houden. Die bepalen we zelf wel, als er maar een gelegenheid onderweg is om even aan te leggen.” Samen op de duofiets Gasten mogen meetrappen op de fiets maar het hoeft niet. Riek: “Het zijn fijne fietsen, je hoeft niet veel kracht te zetten om vooruit te komen. Ik vind het wel fijn om een beetje mee te trappen, heb ik meteen mijn gymnastiek gehad.” To zou niet meer alleen op de fiets stappen. “Die tijd heb ik gehad, dat durf ik niet meer, maar samen op een duofiets is een goede oplossing. Niet alleen voor mij, voor heel veel mensen; ik ben blij dat ik ja heb gezegd toen ze me vroegen een keer mee te gaan. Ik ga nu liefst elke week mee.” Verbinding in het dorp Henk is verantwoordelijk voor de roosters: “We proberen het zo eerlijk mogelijk te verdelen. Zowel gasten als vrijwilligers mogen aangeven hoe vaak ze mee willen of beschikbaar zijn. Sommige willen elke week, sommige één keer in de twee weken of eens per maand. Er zijn vrijwilligers die nog gewoon een baan hebben en er vrij voor nemen of hun rooster zó maken dat ze een halve dag mee kunnen. Prachtig is dat, want het maakt de groep vrijwilligers gevarieerd en dat is goed voor de verbinding in het dorp. Noud: “Ik word wel eens herkend in het dorp. ‘Hé, gij bent toch van die duofiets’, klinkt het dan. Vind ik mooi want het zegt me dat mensen er een goede herinnering aan hebben.” De banden zijn opgepompt, de kettingen gesmeerd en de regencapes liggen klaar. Eind april gaan de eerste ritten van start. Heb je belangstelling om als gast mee te gaan of overweeg je vrijwilliger te worden? Kijk dan eens op de site: www.samenfietsenhapert.nl Tijdens het duofietsen geschiedenisles over de Kempen Stichting Samen Fietsen trapt eind april het seizoen weer af Voorzitter Henk van de Ven: “We hebben een extra fiets aan kunnen schaffen en daar zijn we heel blij mee. We hadden drie duofietsen en een rolstoelfiets en daar is een duofiets bij gekomen. We zijn vorig jaar april gestart en na een voorzichtige kennismaking door een aantal deelnemers, was het daarna een doorslaand succes.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjY4NjA=